Eieren....suiker....melk...room....Baileys....en Vloeibaar stikstof.

Wat krijg je als een paar chemie studenten langs komen en de dierenarts heeft toevallig een vat met vloeibaar stikstof in de auto staan.......IJS. Heerlijk roomijs of lekker fris sorbetijs.

Zaterdag kregen we een telefoontje van Helene die vroeg of Arnica de vloeibare stikstof in de auto had staan. Omdat het antwoord ja was stond Helene met haar chemie vriendjes een uur later op de stoep. Ik moet zeggen dat ik een beetje argwanend was toen ze de ingredienten gingen uitpakken en Arnica het vat met stikstof uit de auto haalde. We hebben 1 bak limoenijs gemaakt-heerlijk fris sorbetijs met vers geperst limoensap...yummy. In 3 minuten heb je perfect ijs

En vervolgens het Baileys ijs...niet "Baileys" essence maar echte Baileys en het was goed te merken dat de alcohol er nog inzat.

                        

             

                    Eieren....suiker....melk...room....baileys....en Vloeibaar Stikstof.

"Don't even think about it"

"Don't even think about it" kregen we als eerste te horen toen we probeerden met Bram zijn auto een bospad te gaan nemen die een paar kilometer van ons huis begint en door de bergen loopt om uit te komen bij de Pacific. We wisten natuurlijk wel dit dat pad alleen te nemen is met een 4x4 wiel aangedreven auto en waren wel een beetje voorbereid...Bram had  een hand-lier bij zich en een bandendruk metertje en compressor en ook hadden we het telefoonnummer bij ons van mensen in de vallei die aangeboden hadden ons te helpen als we echt vast waren komen te zitten. Maar we schrokken wel een beetje van de waarschuwing die we kregen van een groepje mensen die net een stuk van het pad hadden gereden. Ze hadden het over modderpoelen van een meter diep, een rivier die door de regen aardig gezwollen was en verder zou schade aan de auto onvermijdelijk zijn. We lieten de waarschuwingen over ons heen komen en Bram praatte een aardig woordje mee en gooide er wat technische termen doorheen waardoor het leek alsof we ervaren avonturiers waren. Bram zijn auto zag er blinkend uit vergeleken met de andere auto's maar dat veranderde erg snel toen we ongeveer 50 meter hadden afgelegd. Slippende banden.....modder die alle kanten opvloog.....diepe afgrond links steile helling voor en scherpe rotsen rechts. Met een gangetje ongeveer 4 km/uur reden we naar boven en we hadden al snel door dat we de pacific nooit zouden bereiken want het was al 3 uur in de middag en 6uur zou het donker zijn.  We moesten dus een plek vinden om de auto te draaien maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Het is een smal pad dat eindeloos lijkt door te gaan en plotseling zaten we vast. De keus was om zeker 2 km achteruit te rijden of om de lier te gebruiken en verderop pproberen een plek te zoeken om te draaien. Het leek Bram een leuk idee om de lier uit te proberen en we hoorden hem tussen neus en lippen door zeggen dat ie  hem nog nooit gebruikt had en dat de gebruiksaanwijzing ergens in de auto moest liggen. Na een beetje prutswerk kregen we hem aan de gang en Arnica lierde de auto uit de modder. Een paar honderd meter verder was er gelukkig een klein beetje ruimte om de auto te keren. Een beetje opgelucht begonnen we weer aan de terugtocht wat weinig problemen opleverde. De goede afloop werd thuis gevierd met een orgineel patatje speciaal en een bal gehakt. Een zeer leuke middag wat niet weg neemt dat we toch nog een keer terug moeten want we hebben de pacific niet bereikt laat staan dat we hem hebben gezien.

Leuk weekend met Bram en marjolijn

Na het succes met Pasen zijn we maar weer naar Coromandel vertrokken en hebben weer kleiduiven geschoten. Dit keer namen we Bram en Marjolijn mee die ook wel van potje schieten houden.  

                             

Zie je die vlammen uit het geweer komen en de huls wegvliegen als Arnica de trekker overhaalt.

We hebben geloof ik 150 kleiduiven weg geschoten en vele vielen natuurlijk ongeraakt in de wei. Die hebben we later verzameld en nog gebruikt als doelen om op te schieten want Bram had zijn eigen sluipschuttersgeweer mee genomen. Met de telescoop die erop zat konden we makkelijk de doelen raken. Best wel een bijzondere gewaarwording om op een afstand van meer dan 100 meter een klein schijfje aan flarden te schieten. Ik denk niet dat de konijntjes bij Bram en Marjolijn rond het huis veel kans hebben:-{

Arnica met sniper instructeur Bram

Kleiduif schieten in Coromandel

Een leuke bezigheid met pasen is Kleiduivenschieten.....Het is een soort opwarmertje voor het eendenschiet seizoen dat over een paar weken begint. We werden uitgenodigd door Bill en Val die in Coromandel wonen om met een paar locals mee te doen aan het jaarlijkse kleiduif schieten. We hadden geen flauw idee wat dat inhield maar het was tuh gek....Ze hadden boven op de heuvel een afschietstation waar ze de kleiduiven mee wegschoten en ze hadden op 6 verschillende plekken een vlag geplant vanaf waar je de duiven moest schieten.....Dus de kleiduif schoot vanaf de ene plek over je heen dan weer langs je heen en dan weer recht op je af. Zeer lastig.....maar erg vermakelijk. We gaan morgen met Bram en Marjolijn weer.....dus misschien wordt het tijd dat we zelf maar een wapenvergunning  aanschaffen en een paar gweren kopen. 

                                                                                  

Whitianga Blues Festival

Afgelopen pasen zijn we over de heuvel naar Whitianga gegaan om daar het plaatselijke blues festival te bezoeken. We hadden luxe kaartjes gekocht waardoor we vooraan mochten parkeren en in de vip tent mochten plaats nemen. We hadden eigen stoelen meegenomen en hadden ons prachtig geinstalleerd.  Het hele festival was een mixture uit rock pop en blues met als hoogtepunt de concerten van Wilco en Buddy Guy. Het weer was goed de omgeving prachtig en de plaatselijke wijngaard verkocht er haar wijn.....wat wens je nog meer. Het was de eerste keer dat het georganiseerd werd maar het wordt hopelijk een terugkerend evenement.

Wilco met een nummer van zijn laatste CD "sky Blue Sky"