De maand in Nederland lijkt weer lang geleden, het was hier gelijk weer druk met ontjetlaggen, werk en spoeddiensten. Het afscheid op Schiphol was weer gezellig met een hele groep aan de "vaste" koffietafel in de vertrekhal. Toch altijd even een moeilijk moment bij de laatste blik achterom vanaf de paspoortcontrole, je weet nu eenmaal niet precies wanneer je iedereen weer zal zien. We werden ook nog versneld doorgelaten, mochten naar een kortere rij vanwege Ella. Er wordt overal op de reis heel netjes rekening gehouden met baby's en kinderen, terwijl we daar niet eens om vroegen.
Hier nog twee plaatjes van Schiphol.
 |
| "En nu even stilzitten voor de foto!...NOT" |
 |
| De gebruikelijke afscheidstafel |
De huis oppassers hadden netjes op ons gewacht en zelfs nog een klein "50" taartje gebakken voor Remco's verjaardag. Hoe ze dat wisten? Nou, een paar uur voor we thuis kwamen waren er mensen, ze begrepen niet goed wie, langsgekomen om met een overall gevuld met hooi, pruik hoed en masker...jawel een heuse Abraham neer te zetten. Dank voor de verrassing Bert, Lisa en Richard.
 |
| Abraham in Nieuw Zeeland |
We hebben nog even ervaringen uitgewisseld met de Teitelbaums, hun dochter Sophia heeft gezellig gespeeld met Ella en daarna was het afscheid nemen. Vooral Jimi en Aurora, hun dochter van 3 waren erg aan elkaar verknocht geraakt.
 |
| Aurora en Jimi, dikke vrienden |
 |
| Ella en Sophia |
Onze weken hier begonnen goed. De jetlag was wel erger dan anders, aangezien Ella het tempo van tijd verplaatsen bepaalde:-) Maar het weer was heerlijk. Soms een licht nachtvorstje maar overdag staalblauwe luchten en heerlijk buiten in een Tshirtje op terrasjes koffie drinken. Ook de groentetuin deed het nog aardig. We hebben een kruiwagen vol boerenkool geoogst en ingevroren, eten veel broccoli, prei en uien zijn bijna klaar, sinaasappels en citroenen zijn rijp.
 |
| Wintervoer |
Maar nu kunnen we echt iedereen die we jaloers hebben zitten maken met de blauwe luchten geruststellen. Het regent. En als het hier regent in de winter, dan wordt dat gelijk grondig aangepakt. Ik kan onze rivier vanuit het keukenraam zien stromen (normaal ligt de rivier veel te diep), onze weides zijn in een meer veranderd en sommige wegen zijn afgesloten. De kloof hier vlakbij, Karangahake Gorge, is dicht vanwege overstromingen. Ons huisje ligt gelukkig lekker hoog.
 |
| De rivier hoort rechts van die boom in het midden te lopen |
 |
| Jimi vind het maar niks dat zijn strandje weg is |
 |
| Jimi bestudeert een tak in het midden van ons meer |
 |
| Geen BBQ vandaag |
Voor onze vakantie hebben we ons schaap Poppet laten inslapen, ze sukkelde al een hele tijd met haar gezondheid. Net daarna vroeg een alpaca fokker of we niet nog een alpaca erbij wilden. Ze zochten een huis voor een vrouwtje, Enigma, waar ze niet meer mee gingen fokken. Jaren geleden hadden we al een keer een tijdje op Enigma gepast en vonden haar zo grappig om erbij te hebben. Ineens ontstond er echt groepsgedrag, Enigma hield alles in de gaten en waarschuwde de andere twee als er wat loos is. Gisteren is Enigma gebracht, samen met nog een vrouwtje die we ook cadeau kregen. De fokker wist dat we best graag een alpaca jong (een cria heet zo'n beestje) wilden hebben en heeft ons daarom een zwanger vrouwtje erbij gegeven. Als alles goed gaat komt er volgend jaar April een kleintje. Een zwangerschap bij alpacas duurt ruim 11 maanden. De naam van de alpaca is, en dit is echt toeval want die naam had ze al sinds haar geboorte in 2009...."Poppet". Wat een toeval! De nieuwe alpaca's zijn allebei wit dus we hebben nu 3 Arni's en 1 Hermi:-)
 |
| Kloksgewijs Arni, Poppet, Enigma, Hermi, Flo het schaap en Jimi |
