Het begint nu toch echt op te schieten. Arnica's buik begint vervaarlijk op te zwellen en mijn zenuwen zijn bijna niet meer te houden. We zitten binnen een week van de uitteldatum dus bij het minste geringste pijntje bij Arnica pak ik de tas en ren naar de auto. We moeten morgen nog een keer naar de voedvrouw, naar ik aanneem voor de laatste keer. Ik verwacht het zoals ik vanaf de eerste dag al zei: 1 december wordt ze geboren.
Er is veel aanloop...vrienden, collega's en zelfs mensen uit Nederland. Met Dannis uit Nederland hebben we een paar leuke kleine uitstapjes gedaan. We hebben getracht de filmset van de Hobbit te bezoeken maar ze waren daar aan het filmen dus we moeten een andere keer terug. Het was toch wel spannend om zo dicht bij de filmset te zijn. Het is een idyllische omgeving, Hobitton, en maar 40 minuten van hier. Verder hebben we nog de Martha mijn bezocht. Dat is een gigantisch gat in de aarde ( vroeger een berg) waar ze nu al 100 jaar goud delven. Elke keer als we daar komen blijft het een imposant gezicht.
Het begint ook al aardig warm te worden dus we zijn al een paar keer naar de rivier geweest. Het water begint al op te warmen en Arnica kan niet wachten om straks zwemles te geven aan de kleine. De groententuin begint ook al uit zijn voegen te barsten en ik kan niet wachten om straks met de kleine te gaan tuinieren. Zij kan mooi onkruid wieden. Ik neem aan dat de volgende post op deze blog over de geboorte van de baby gaat en dat alles is goed gegaan.
 |
| Martha Mine.....één van de grootste gaten op het zuidelijk halfrond |
 |
| Op de foto met Gollum |
 |
| Deze jongens moeten opdringerige fans weghouden van de filmset. |
 |
| Daar achter de heuvel was Peter Jackson ergens |
 |
| Baby's eerste zwemles |
 |
| Afgelopen zondag waren er erg vreemde wolkformaties boven de vallei |
