Afgelopen weekend naar Mount Egmont national park geweest en geprobeerd daar Mount Taranaki te beklimmen. Taranaki ligt bij New Plymouth wat voor ons een rit is van ongeveer 4 uur. Hij is 2519 meter hoog en is een aktieve vulkaan, al is de laatste uitbarsting wel van 1750. Het gekke van Taranaki is dat hij in een compleet vlak landschap ligt en hij lijkt vanuit het niets op te rijzen. We hadden geluk dat we een paar mooie dagen hadden want het weer rond de berg is vaak slecht en zeer onvoorspelbaar. De berg ligt aan zee waardoor er ontzettend veel regen valt op en rond de berg. Toen we aankwamen zagen we de top niet want er was veel bewolking maar de volgende morgen was het perfect en zagen we ook dat de hele top onder de sneeuw lag waardoor we meteen wisten dat de echte top uitgesloten was om te bereiken. We hadden geen sneeuwbijlen en sneeuwijzers voor onder de schoenen bij ons.
Na een bezoekje aan het bezoekerscentrum dat vlakbij onze backpacker lag lazen we de lijst met namen van mensen die de afgelopen jaren om het leven waren gekomen tijdens de beklimming. Het zette ons wel aan het denken dat we geen enkel risico mochten lopen op de ijs en sneeuw vlaktes want daar vielen de meeste doden volgens de lijst.
We vertrokken 's morgens om 8 uur en zagen in de verte Ruapehu, Tongariro en Ngarahoe boven de ochtendnevel uitsteken liggen, 160 kilometer ver weg maar ze leken heel dichtbij zo helder was het. Er is een prachtig liefdesverhaal over Ruapehu, Taranaki en Tongariro dat in een Maorilegende verteld wordt, ik zal het aan het einde van dit stukje toevoegen.
Na een bezoekje aan het bezoekerscentrum dat vlakbij onze backpacker lag lazen we de lijst met namen van mensen die de afgelopen jaren om het leven waren gekomen tijdens de beklimming. Het zette ons wel aan het denken dat we geen enkel risico mochten lopen op de ijs en sneeuw vlaktes want daar vielen de meeste doden volgens de lijst.
We vertrokken 's morgens om 8 uur en zagen in de verte Ruapehu, Tongariro en Ngarahoe boven de ochtendnevel uitsteken liggen, 160 kilometer ver weg maar ze leken heel dichtbij zo helder was het. Er is een prachtig liefdesverhaal over Ruapehu, Taranaki en Tongariro dat in een Maorilegende verteld wordt, ik zal het aan het einde van dit stukje toevoegen.
De eerste anderhalf uur van de klim is een 4wheel drive track, die bij een radar en bergklimhut eindigt. Daarna volgt een pad tussen rotsen afgewisseld met trappen die op gevaarlijke plekken zijn aangelegd. Maar de trappen houden op en wat dan overblijft is een steile helling van rotsen en een soort lava grind wat betekent dat met elke twee stappen die je doet je er één terug zakt.
Het uitzicht was fantastisch, we dachten zelf de ronding van de aarde te zien maar dat kan ook inbeelding zijn geweest. Al met al kwamen we tot ongeveer 2250 meter wat natuurlijk wel inhoud dat we in maart/april terug moeten om naar de top te gaan.
Het uitzicht was fantastisch, we dachten zelf de ronding van de aarde te zien maar dat kan ook inbeelding zijn geweest. Al met al kwamen we tot ongeveer 2250 meter wat natuurlijk wel inhoud dat we in maart/april terug moeten om naar de top te gaan.
Maori Legend of Mounts Ruapehu and Taranaki (Egmont)
Ruapehu, the beautiful maid, was married to Taranaki. One day, while her husband was away hunting, she was wooed and won by Tongariro. When Taranaki returned at the end of the day he surprised the guilty pair. A titanic battle ensued in which Taranaki was defeated. He retreated towards the west coast, carving out the course of the Wanganui River as he went. When he reached the coast he moved northwards to the western extremity of the North Island, where he rested. There his great weight made the shallow depression which afterwards filled with water and became Te Ngaere swamp. Taranaki, or Egmont, as Cook named him, now sits in silence looking towards his wife and his rival. In spite of her infidelity, Ruapehu still loves her husband and sighs occasionally as she remembers him, while the mist, which drifts eastward from his head, is the visible sign of Taranaki's love for her. For his part, Tongariro, who despairs of ever possessing her again, smokes and smoulders with anger. To this day travellers in the Tongariro National Park see the basin called Rua Taranaki, “the Pit of Taranaki”, which lies to the east of the Tama Saddle which was the original home of Taranaki.
