Ons ventje is al "onder het mes geweest". Alles is goed gegaan gelukkig, zo goed zelfs, dat we dezelfde dag weer naar huis mochten. In het ziekenhuis was hij zo kalm en slaperig dat het geen probleem was om het met een ruggeprikje en onder lokale verdoving te doen. Als hij echt volle narcose nodig had gehad, hadden we een nacht moeten blijven.
We moesten natuurlijk wel een tijdje (5 uurtjes) blijven na de operatie om zeker te weten dat hij ok was om naar huis te gaan. Op zo'n kinderafdeling zie je dan zoveel ergere gevallen links en rechts dat je je gelukkig prijst met "maar een liesbreuk". Maar we vonden het toch heel wat voor zo'n klein manneke.
De aanspreektitel voor een baby/jongen is hier trouwens "Master". Dat klonk ons ook wat officieel in de oren, al dat papierwerk voor "Master Thomas".
"Miss Ella" is een dagje bij Phillipa en haar twee kinderen geweest en is naar de vlindertuin geweest. Lekker 30 graden, kleurige visjes en vlinders, de "drie blondjes" hebben zich prima vermaakt samen.
 |
| In de recover ruimte aan het wachten tot de ruggeprik is uitgewerkt |
 |
| Master Thomas heeft weinig van alles gemerkt, hij kreeg een speentje gedoopt in suikerwater en was tevreden |
 |
| Hij had alleen een zuurstof en hartslagmeter aan zijn grote teen geplakt en een infuus in zijn hand |
 |
| Ivy, Ella en Hazel in de vlindertuin. |
