Het kostte jaren voor ik doorhad dat in Nieuw Zeeland het begin van de lente zich niets aantrekt van de rest van de wereld én ook niets van het zonnestelsel. De lente begint hier (en in Australië en Zuid Afrika) namelijk op 1 September. Lekker eigenwijs, gewoon omdat de 1e van de maand makkelijker te onthouden is.
Als ik op het werk vrolijk de jaarlijkse discussie aanga over dat rond 21/22 Maart en September dag en nacht even lang zijn, en dat dan de seizoenswisseling plaatsvindt, word ik meewarig aangekeken: de equinox heeft toch niets met de lente van doen?
Ik heb het maar eens gegoogeld en het blijkt zoals vaak dat iedereen een beetje gelijk heeft. In Nederland komt het woord lente van lengte/lengen van dagen wat op 21/22e van maart plaatsvindt. Het engelse woord ‘Spring’ daarentegen vindt haar oorsprong in het seizoen dat de natuur na de winter weer ontspringt.
En ontluiken doet de natuur vandaag. De winter is hier al een lachertje vergeleken met het noordelijk halfrond, zodat winterfruit zoals citrusvruchten het in dit klimaat goed doen in onze tuin. In mijn rondje door de tuin vanochtend zag ik de perziken en kersenbloesem en uitkomende bloembollen naast de rijpende mandarijnen, citroenen, grapefruit
en sinaasappels.
 |
Onze sinaasappels zijn heerlijk zoet |
 |
Altijd vers citroensap for dressings |
 |
Tui tree - een vroege kers |
 |
De bijen zijn druk met de eerste nectar |
 |
Perzikenbloesem |
 |
Tom en Ella's bollenbakken |
 |
"nu al naar huis?" |
 |
Spelen in de duinen |