Kerst 2007

Prettig kerstfeest allemaal.....oeps het is allemaal alweer voorbij. Nou ja dan maar een goed uiteinde gewenst. Kerst is hier goed verlopen.....de ouders van Arnica zijn eerste kerstdag aangekomen en een dag later zelfs ook nog een Oom. Een vol huis maar wel heel veel gezelligheid. Veel cadeaus, snoep, senseo pads en kranten/tijdschriften uit Nederland wat ons veel kijk en snoepplezier zal opleveren. Aangezien ons huis niet zo groot is, is er ook nog een tent opgezet voor Oom Henk. De eerste BBQ heeft al plaatsgevonden met kerst maar helaas werkte het weer niet al best mee dus zaten we binnen. Net op eerste kerstdag begon het te stormen tegen de avond grrrr. gelukkig is het weer alweer hersteld.

Verder moesten we nog een keer terug naar het vliegveld want er was een tas blijven staan in Amsterdam......verkeerd label...verkeerd vliegtuig......dat zal altijd wel een raadsel blijven. Het is meestal iets wat vrienden van vrienden overkomt maar nu was het echt. Dat we terug moesten naar vliegveld kwam goed uit want de huurauto kon ook pas na kerst opgehaald worden. Heel erg vreemd maar op het internationale vliegveld Auckland hebben ze eerste kerstdag het autoverhuur bedrijf maar een dagje dicht.

Het weekend voor kerst kregen we nog byzondere bezoek uit NL. Mijn tweede klas(1970) schooljuf uit Zelhem kwam met haar zoon langs voor een weekend. Ze waren op bezoek bij vrienden in Auckland en hadden tijd voor een bezoekje. Veel verhalen opgehaald over Zelhem en hoe het toch met al mijn oude klasgenoten is....

6.8 0p de schaal van Richter

Magnitude 6.8, Thursday, December 20 2007 at 8:55 pm (NZDT), 50 km south-east of Gisborne.

Donderdagavond werd Nieuw Zeeland opgeschrikt door een 6.8 zware aardbeving in de buurt van Gisborne. Tot zover zijn er geen dodelijks slachtoffers maar de schade is aanzienlijk. Alle winkels en huizen zijn door elkaar geschud dus het is een flinke puinzooi. Aardbevingen zijn niet vreemd voor dat gebied maar een 6.8 is toch echt wel een grote....

Scheertijd voor Alpacas en schapen.

De temperatuur is er wel naar.....25 graden en zeer broeierig. Voor de mens is het al onaangenaam, laat staan hoe het is om een alpaca te zijn met een vacht die 10 centimeter dik is. Met andere woorden het is tijd voor de Alpacas en schapen om de winterjas uit te doen. De 3 schapen deed Arnica met de hand wat haar een paar blaren op de vingers bezorgde want ze deed het ouderwets met een handschaar in plaats van een automatisch scheerapparaat. Per schaap koste het zeker een half uur voor de vacht eraf was en ook het vangen kostte enige moeite. Ze komen altijd vrolijk op je af rennen zodat je hun hoofd kan kriebelen maar als ze voelen dat er narigheid in de lucht hangt kunnnen ze je geduld zeker op de proef stellen.

De alpacas werden gedaan door een professionele scheerder, die een hele dag kwam scheren bij de fokker waar ook wij Arni en Hermi van hebben gekregen. Hij had als aanhangwagentje een mooie scheertafel waarop ze vastgehouden en omgeklapt konden worden en waar ze onder een zeil vastgeduwd konden worden om ook de teennagels een pedicure te geven.

Sinterklaas is jarig...

Sinterklaas heeft vorig jaar overgeslagen, maar dit jaar kwam hij weer op 5 december langs op het werk met 2 zwarte pieten. Er was wat meer animo dan verwacht, in totaal met kinderen bijna 40 man!!

Gelukkig hield Sint het tempo er goed in en werd het ene na het andere mooie gedicht voorgedragen. De Kiwis hebben de bedoeling van Sinterklaas goed door ondertussen want er waren prachtige originele, plagende of ontroerende gedichten en surprises.

Sommige kinderen herinnerden het nog goed van 2 jaar terug ("Black Pete throws lollies hey Nanna").
De Nederlandse hapjes, kaas/zilverui en worst/augurk prikkers, bitterballen, banketstaaf, gevulde spekulaas, gehaktballetjes werden gretig verorberd. Via de Nederlandse winkel hadden we pepernoten, strooigoed en voor ieder een chocoladeletter geregeld.

Rondje Taupo

Avondlicht geeft Taupo gouden gloed

Afgelopen weekend was het weer zover: tijd voor de jaarlijkse fietstocht (of race voor de serieuzen) rond het grootste kratermeer van het Noordereiland, de Taupo cycle challenge.
Het is een tocht van 160km die je in je eentje of als estafette (met zijn 4-en elk 40km, of met zijn 2-en elk 80) kan doen. Het is een mooie heuvelachtige rit, die dit jaar erg aangenaam was aangezien het perfekt fietsweer was. Licht bewolkt 19 graden en weinig wind. Russell (mijn collega) weet elk jaar een geweldig huis te regelen met talloze slaapplekken en supergroot balkon dat over het meer uitkijkt.

Bram en Arnica een paar minuten na hun finish van de 160 kilometer tocht.

een groet van een deel van de mensen die aanwezig waren in Taupo